Allacma fusca — буйны від нагахвостак з цёмна-карычневым шарападобным брушкам; дарослыя асобіны дасягаюць даўжыні каля 3,5 мм[3]. Часта на жываце ёсць адмеціна, падобная да «сняжынкі», якая найбольш прыкметная ў больш бледных асобін[4]. Ротавы апарат унутраны, а на галаве ёсць пара вусікаў, дзве групы вочных плям, вядомых як «складаныя вочы», і пара невялікіх органаў пасля вусікаў. Шчацінкі трэцяга членіка вусіка неаднолькавыя па даўжыні, некаторыя з іх значна даўжэйшыя за іншыя, а чацвёрты членік вусіка падзелены на шаснаццаць падсегментаў. Ёсць тры грудныя сегменты, кожны з якіх нясе нагу, і пяць брушных сегментаў. Чацвёрты сегмент брушной поласці мае орган, вядомы як «dens», а на яго кончыку знаходзіцца структура, вядомая як «mucro». У гэтага віду mucro з гладкімі вонкавымі бакамі і запілаванымі ўнутранымі бакамі. У самак прыдатак на пятым брушным сегменце раздвоены[3][5].
Радзімай гэтага віду з’яўляецца Заходняя Еўропа. Ён распаўсюджаны на Брытанскіх астравах і жыве ў вільготных наземных асяроддзях, такіх як раслінны апад(англ.) (бел.[3].
Бесхрыбтовыя, якія жывуць сярод часціц глебы ў падземных месцах пражывання, часта адчуваюць павышаны ўзровень вуглякіслага газу, які мае тэндэнцыю павялічвацца з глыбінёй. Даследчыкі выявілі, што Allacma fusca, якая жыве на паверхні, можа вытрымліваць 10 % узровень вуглякіслага газу на працягу некалькіх гадзін, у той час як нагахвостка Folsomia candida, які жыве глыбей у глебе, можа выжыць у тых жа ўмовах больш за шэсць тыдняў[6].